Mekanik çekme deneyi, en yaygın mekanik test tekniklerinden biridir. Bir malzemenin ne kadar sağlam olduğunu ve kırılmadan önce ne kadar esneyebileceğini bulmak için kullanılır. Bu test yöntemi, akma dayanımını, nihai çekme dayanımını, sünekliği, gerinim sertleştirme özelliklerini, Young modülünü ve Poisson oranını belirlemek için kullanılır.

Akma Dayanımı:

Akma dayanımı, gerilme altında plastik deformasyonun meydana geldiği noktadır. Ekstansometreler yardımıyla belirlenir.

Maksimum Çekme Dayanımı:

Maksimum çekme dayanımı, bir numunenin test sırasında maruz kaldığı maksimum strestir. Bu, numunenin kırılgan, sünek veya her ikisi özelliğe de sahip olmasına bağlı olarak kırılma sırasındaki mukavemetinden farklılık gösterebilir. Bu malzeme özelliği, aşırı sıcak veya soğuk olan ortama bağlı olarak değişebilir.

Süneklik:

Süneklik, bir çekme testinin sonucunda numunede oluşan uzama ile ilgilidir. Uzama yüzdesi, maksimum uzama miktarının, numunenin orijinal  uzunluğuna bölünmesiyle hesaplanır.

Elastisite Modulü:

Young modülü olarak da bilinen elastisite modülü, yük kaldırıldıktan sonra malzemenin orijinal durumuna geri döneceği (elastik uzama gerçekleştiren) bir numunenin sertliğini ölçer. Malzeme, artık orijinal uzunluğuna geri dönmeyeceği noktaya kadar gerildiğinde (plastik deformasyon gerçekleştiğinde), Hooke Yasası artık uygulanmaz. Bu durum, elastik limit (aynı zamanda akma mukavemeti) olarak bilinir.

Poisson Oranı:

Yanal eksenlerde oluşan birim şekil değiştirmenin, kuvvet ekseninde oluşan birim şekil değiştirmeye oranı “poisson oranı” olarak adlandırılır.